چه کسانی باید کامپوزیت انجام دهند؟
مانند همه روکش ها ، از روکش های کامپوزیت برای تغییر ظاهر کلی دندان ها با تغییر شکل و رنگ آنها استفاده می شود. از ونیرهای کامپوزیت برای درمان چندین ماده دندانپزشکی از جمله مواردی مانند دندانهای آغشته ، دندانهای کج ، دندانهای خرد شده یا ترک خورده یا برای پر کردن شکاف بین دندانهای موجود استفاده می شود.
در حالی که انواع دیگر ونیرها می توانند چندین مراجعه به دندانپزشک داشته باشند و معمولاً شامل برخی از حفره ها یا تغییر شکل دندان های موجود هستند ، کامپوزیت معمولاً در طی فرایند درمان نیاز به کاهش دندان ندارند. مواد کامپوزیتی معمولاً روی سطح بیرونی دندان اعمال می شود و توسط دندانپزشک به شکل داده می شود ، و این یک درمان نسبتاً سریع اما مؤثر است.
در حالی که روکشهای کامپوزیت تمایل به ماندن ندارند تا زمانی که روکش های چینی و تأثیر کاملاً تحلیلی نداشته باشند ، می توانند یک راه عالی برای تبدیل یک لبخند برای سرمایه گذاری بسیار کم باشند. این بهترین روش برای رفع آسیب های جزئی زیبایی زیبایی دندان هاست و می توان برای رفع طیف گسترده ای از مشکلات دندانپزشکی استفاده کرد.
پل های دندانپزشکی به معنای واقعی کلمه از شکاف ایجاد شده توسط یک یا چند دندان گمشده عبور می کنند. پلی از دو یا چند تاج ساخته شده است که دندانهای آن در هر طرف شکاف وجود دارد (این دندانهای لنگرگاهی را دندانهای شکنی می نامند) و یک دندان کاذب یا دندانهای کاذب در بین. به این دندانهای کاذب پنتیک گفته می شود و از طلا ، آلیاژ ، چینی یا ترکیبی از این مواد ساخته می شود. پل های دندانپزشکی توسط دندانهای طبیعی یا ایمپلنت پشتیبانی می شوند.
پل ها می توانند:
لبخند خود را بازیابی کنید
توانایی درست جویدن و صحبت کردن را بازیابی کنید
شکل صورت خود را حفظ کنید
با جایگزین کردن دندان های از دست رفته ، نیروها را در نیش خود به درستی توزیع کنید
از کشیدن دندان های باقی مانده از موقعیت خود جلوگیری کنید

ونیرهای کامپوزیت از پوسته های نازک و سفارشی از جنس مواد ساخته شده به رنگ دندان هستند که برای پوشش سطح جلوی دندان ها برای بهبود ظاهر شما طراحی شده اند. این پوسته ها به قسمت جلوی دندان ها متصل می شوند و رنگ ، شکل ، اندازه یا طول آنها تغییر می کنند.
کامپوزیت چه دندان هایی را اصلاح میکند؟
دندانهایی که تغییر رنگ نمی دهند - یا به دلیل درمان کانال ریشه ، لکه های داروهای خاص ، فلوراید بیش از حد یا وجود پر کننده های بزرگ رزینی که باعث تغییر رنگ دندان شده اند
دندان های فرسوده
دندانهایی که تراشیده یا شکسته می شوند
دندان هایی که به صورت نادرست ، ناهموار یا به طور نامنظم شکل می گیرند
دندانهای شکاف بین آنها
روکشهای لمینت از روکشهای رزین کامپوزیت قوی تر و با دوام تر هستند و 10 تا 15 سال عمر می کنند ، در حالی که روکش های رزین کامپوزیت بین پنج تا هفت سال دوام دارند. روکش پرسلن همچنین در مقابل لکه های رزین بهتر در برابر لکه ها مقاومت می کند و از ویژگی های منعکس کننده نور دندانهای طبیعی بهتر تقلید می کند. همانطور که ممکن است تصور کنید ، روکش چینی به طور قابل توجهی بیشتر از روکشهای کامپوزیت است.